Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Artsen en wetenschappelijk onderzoek: lichte teruggang van het aantal gepromoveerde artsen

Onderzoek
M.J. Stukart
M.P.W. Strijbosch
M.H.W. Hooiveld
M.M. van Rees-Wortelboer
J.P. Vandenbroucke
E.C. Klasen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1509-12
Abstract
Abstract
Sluiten
Physicians and scientific research: slight decline of the numbers of physicians with a doctoral degree

To establish whether the number of physicians interested in a career in academia (i.e. research) is declining.

Design

Descriptive.

Method

The researchers analysed the pre- and post-doctoral careers of PhD students at 3 university medical centres (VU Amsterdam, Nijmegen and Maastricht) in 4 separate reference years (1989, 1994, 1999 and 2003), using information from doctoral dissertations and the Dutch medical address book. The researchers recorded the gender of the students and the timing of the doctorate in relation to specialist training, university education and employment, as applicable.

Results

The total number of dissertations produced at the 3 medical faculties in the 4 reference years increased gradually by nearly a factor of 2 (1989: 112; 1994: 152; 1999: 198; 2003: 213). In terms of absolute numbers, the number of dissertations authored by physicians increased from 1989 to 1994 and again in 1999 (64, 90 and 105), but decreased slightly in 2003 (96). The percentage of female physicians obtaining a doctorate doubled during this period (1989: 9/64 (14); 2003: 28/96 (29)). Increasingly, physicians prepared their dissertation before or during their training as specialists or general practitioners (1989: 15/64 (23); 2003: 51/96 (53)). Of the clinical specialists who had received their doctorate, approximately half continued to work in an academic setting after obtaining their degree. This percentage remained approximately the same in all reference years (1989: 13/26 (50); 1994: 19/35 (54); 1999: 21/45 (47); 2003: 21/40 (53)).

Conclusion

Although the number of physicians performing scientific research as part of their doctoral degree project declined slightly in 2003 following an initial rise, our data indicate no cause for major concern. One reason may be increased interest in Clinical Research Fellow programmes. However, the future of medical research would look brighter if young physicians with doctorates had better career prospects within academic centres. To follow the academic careers of clinicians in the Netherlands, a national registry is needed to collect the type of data analysed in this study continually.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1509-12

Samenvatting

Doel

Nagaan of de zorg gerechtvaardigd is dat steeds minder artsen belangstelling hebben voor een academische (onderzoeks)carrière.

Opzet

Descriptief.

Methode

De pre- en postdoctorale carrière van promovendi aan 3 universitaire medische centra (VU Amsterdam, Nijmegen en Maastricht) in 4 peiljaren in de periode 1989-2003, namelijk 1989, 1994, 1999 en 2003, werden nader geanalyseerd aan de hand van informatie afkomstig uit de proefschriften en het Geneeskundig adresboek. Het ging hierbij om geslacht, tijdstip van de promotie ten opzichte van een eventuele specialisatie, universitaire opleiding en werkkring.

Resultaten

Het totale aantal proefschriften van de 3 medische faculteiten over de 4 peiljaren nam geleidelijk toe met bijna een factor 2 (1989: 112; 1994: 152; 1999: 198; 2003: 213). Qua absolute aantallen was er tot en met 1999 een stijging van het aantal door artsen voorbereide proefschriften (64, 90 en 105), maar in 2003 was er een lichte daling (96). Het percentage gepromoveerde vrouwelijke artsen verdubbelde in deze periode (1989: 9/64 (14); 2003: 28/96 (29)). Het voorbereiden van een proefschrift vond in toenemende mate plaats voor of tijdens de opleiding tot specialist of huisarts (1989: 15/64 (23); 2003: 51/96 (53)). Van de gepromoveerde, gespecialiseerde clinici bleef ongeveer de helft na hun promotie werkzaam in een academische omgeving. Dit percentage was ongeveer gelijk in de verschillende peiljaren (1989: 13/26 (50); 1994: 19/35 (54); 1999: 21/45 (47); 2003: 21/40 (53)).

Conclusie

Hoewel het aantal artsen dat via een promotieonderzoek wetenschappelijk onderzoek deed in 2003 een eerste lichte teruggang vertoonde, na een aanvankelijke stijging, geven onze data nog geen reden tot grote zorg. Een reden hiervoor is de toenemende belangstelling voor een AGIKO-opleiding. Voor de toekomst van het medisch-wetenschappelijk onderzoek is het echter gewenst dat ook het carrièreperspectief voor jonge gepromoveerde medici binnen academische centra verbetert. Om de wetenschappelijke carrière van medici in Nederland te kunnen blijven volgen, is een continue landelijke registratie van het type gegevens, zoals verzameld voor dit onderzoek, dringend gewenst.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1509-12

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1509-12
Auteursinformatie

Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, Postbus 19.121, 1000 GC Amsterdam.

Mw.dr.M.J.Stukart en hr.dr.ing.M.H.W.Hooiveld (thans: Universitair Medisch Centrum Groningen, Programmagroep Junior Scientific Masterclass, Groningen), medisch biologen.

ZonMw, Den Haag.

Mw.drs.M.P.W.Strijbosch, biomedisch wetenschapper; mw.dr.M.M.van Rees-Wortelboer, arts.

Leids Universitair Medisch Centrum, Leiden.

Afd. Klinische Epidemiologie: hr.prof.dr.J.P.Vandenbroucke, klinisch epidemioloog.

Raad van Bestuur: hr.prof.dr.E.C.Klasen, biochemisch geneticus.

Contact mw.dr.M.J.Stukart (m.stukart@bureau.knaw.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties