Artsen die aan werken verslaafd zijn, een ziekte die ook tandartsen en de geestelijkheid bedreigt, zijn allengs emotioneel verstrikt geraakt en moeten dit verlies inhalen door eerbied en erkenning af te dwingen met opvallende prestaties. Op zichzelf is het maken van lange dagen niet kenmerkend voor werkverslaving, zolang gezin en…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:248
Reacties