Inleiding
De toepassing van ontsmettingsmiddelen door de mens op zichzelf wordt doorgaans geacht te zijn aangevangen met het dwingende voorschrift van Semmelweis in 1847 om de handen met chloorkalk te ‘desodoriseren’ voor inwendig onderzoek van kraamvrouwen, ten einde besmetting met de verwekker van kraamvrouwenkoorts te voorkomen. Twee decennia later, na de baanbrekende ontdekkingen van Pasteur inzake microbiële infecties, introduceerde Lister de antiseptische chirurgie, waarbij hij een waterige oplossing van 5 fenol toepaste voor de desinfectie van handen, operatiegebied en instrumentarium ter voorkoming van wondsepsis. Ook bij de huidige rigoureuze aseptische chirurgische technieken spelen ‘antiseptica’ een essentiële rol. Hoewel de term…
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1949-52
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties