Een oude antipsychoticawet luidt: zonder dopamine-D2-receptorblokkade geen effectief antipsychoticum. Toch lijkt er met de komst van SEP-363856, een agonist van TAAR1- en 5HT1A-receptoren, een nieuw tijdperk aangebroken te zijn. Of valt er nog wel wat af te dingen op de trial waarin SEP-363856 recentelijk werd onderzocht?
In Nederland zijn meer dan 20 verschillende antipsychotica beschikbaar voor de behandeling van psychotische stoornissen, zoals schizofrenie. En dus is het vaak een uitdaging om een rationele keuze te maken. Alle antipsychotica zijn effectief, maar er zijn wel degelijk verschillen in de werkzaamheid en het bijwerkingenprofiel.1 Van alle antipsychotica is clozapine het effectiefst, gevolgd door amisulpride.
Een keiharde antipsychoticawet
Opvallend is dat alle antipsychotica de dopamine-D2-receptor in de hersenen blokkeren. Er zijn wel grote verschillen tussen de medicijnen in bindingssterkte, die invloed heeft op de vereiste dosering. Ook antipsychotica die recentelijk beschikbaar zijn gekomen, zoals lurasidon, cariprazine en brexpiprazol, blokkeren (partieel) de dopamine-D2-receptor. Er lijkt daarmee sprake te zijn van een keiharde antipsychoticawet: zonder dopamine-D2-receptorblokkade geen effectief antipsychoticum. Zo zijn stoffen die het glutamaatsysteem aanpakken tot dusver niet effectief gebleken als behandeling van acute psychoses of schizofrenie. Een voorbeeld: het molecuul LY2140023, een…
Reacties