Annelies Kruijshoop

Op 5 januari 2017 overleed Annelies Kruijshoop; ze werd 59 jaar oud. Sinds 1992 was Annelies verbonden aan de faculteit Geneeskunde van het UMC Utrecht. Zij was een belangrijke vraagbaak voor een groot aantal buitenlandse artsen van wie het artsdiploma niet gelijkgesteld werd met het Nederlandse basisartsdiploma.

In 1996 werd op last van het Disciplineoverlegorgaan Medische Wetenschappen de Commissie Instroom Buitenlandse Artsen (CIBA) opgericht. Vanaf dat moment tot aan de opheffing van de CIBA zijn om en nabij 1000 buitenlandse artsen via deze commissie toegewezen aan de 8 medische opleidingen. Annelies Kruijshoop was van begin tot eind de ambtelijk secretaris van de CIBA. Met grote zorgvuldigheid maakte zij honderden buitenlandse artsen wegwijs in de complexe materie van diploma-erkenning, cursussen Nederlands als tweede taal, toelatingsverzoeken et cetera. Elk toelatingsverzoek dat aan de CIBA was geadresseerd, kwam bij haar binnen. Dat was een garantie voor een nauwgezette en zorgvuldige afwikkeling. Met eindeloos geduld legde zij CIBA-artsen uit wat zij moesten doen alvorens zij toegewezen konden worden aan een van de medische opleidingsinstituten.

In 2006 werden de taken van de CIBA overgenomen door de Commissie Buitenslands Gediplomeerden Volksgezondheid, een onafhankelijk agentschap van het ministerie van VWS. Al snel werd duidelijk hoe ernstig het gemis van persoonlijke begeleiding was. En dat is tot op de dag van vandaag niet veranderd.

De naam van Annelies Kruijshoop ‘zong’ door het hele land. Buitenlandse artsen en vluchteling-artsen – woonachtig van Maastricht en Groningen tot Den Helder – wisten bij wie ze moesten zijn als zij hun medische loopbanen in Nederland wilden voortzetten.

Na opheffing van de CIBA nam het aantal buitenlandse artsen dat toelating vroeg tot een medische opleiding sterk af. Dat gold dus ook voor het aantal buitenlandse artsen met wie Annelies als studieadviseur van het UMC Utrecht te maken kreeg. De bijzondere interesse voor buitenlandse artsen is zij echter nooit kwijtgeraakt. Een bijzonder waardevolle collega is ons ontvallen.