Annabel Groot werkt in het Amsterdam UMC en rondt binnenkort de opleiding tot oogarts af. Naast haar opleiding doet ze onderzoek naar de behandelopties voor kinderen die worden geboren zonder oogjes of met een te klein blind oogje. Dit doet ze samen met een ocularist en een orbitaspecialiste. Ze werkt in een inspirerend en energiek team waarvan ze graag deel uitmaakt.
Elders in dit nummer staat een klinische les over pupilreacties (D4452), waarvan Annabel Groot de eerste auteur is.
Wat wilde u vroeger worden?
Ik was een creatief kind en knutselde met ongeveer alles wat los en vast zat. Mijn ouders hebben ooit visitekaartjes voor me besteld waarop onder mijn naam de term “knutselaar” stond. In zekere zin denk ik dat mijn vak deels creatief is, maar dan met een nuttige uitkomst in plaats van een kartonnen laptop.
Welke levende arts bewondert u het meest en waarom?
Eigenlijk bewonder ik niemand in het bijzonder. Ik ben daar te nuchter voor en misschien ook wel te kritisch. Over het algemeen bewonder ik wel mensen die ergens waanzinnig goed in zijn omdat ze daar bovengemiddeld veel energie in steken, maar er toch bescheiden onder blijven.
Wat is de grootste vergissing in uw carrière geweest?
Achteraf bezien had ik best wel wat minder hard mogen werken, want ik ben straks medisch specialist op mijn dertigste. Het is niet zo dat ik tussendoor…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties