De discussie over de optimale doseringsstrategie voor aminoglycosiden is nog steeds niet gesloten. Eerder signaleerde Michel in dit tijdschrift dat resultaten van in vitro-onderzoek en van dierexperimenteel onderzoek hebben geleid tot nieuwe inzichten in de werkingsmechanismen en in de wijze waarop de toxiciteit van aminoglycosiden tot stand komt, zodat er nu in de klinische praktijk een aanpassingsproces plaatsvindt van de wijze van doseren.1 Hogere doses van een aminoglycoside, toegediend met langere intervallen dan tot dusver gebruikelijk, zouden gunstiger zijn zowel wat het antibacteriële effect als wat het beperken van nevenwerkingen betreft. Inmiddels zijn er enkele klinische onderzoeken (onder meer…
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:1745-9
Vakgebied
Reacties