Grenzen spelen bij het ‘acquired immunodeficiency syndrome’ (AIDS) tot nu toe een belangrijke rol. Grenzen van onze kennis van het biologisch gedrag van het oorzakelijke virus, het humane immunodeficiëntievirus (HIV), bij de gastheer, de mens, beletten ons een definitieve uitspraak te doen over de overleving van geïnfecteerde mensen op lange termijn. Grenzen van onze kennis van de wordingsgeschiedenis van HIV belemmeren ons inzicht in de evolutionaire positie van het virus. Grenzen van ons creatief vermogen verhinderen dat wij het ingenieuze kat-en-muis-spel van HIV met het menselijke afweersysteem doorgronden, zodat wij voorlopig nog met vrijwel lege handen staan op het gebied van behandeling en van immunologische vormen van profylaxe. Grenzen van de wetenschappelijke disciplines beletten ons volop te profiteren van de potentiële synergie tussen de levens- en de maatschappijwetenschappen. Ten slotte: grenzen in staatkundige zin staan de bewegingsvrijheid van met HIV geïnfecteerden in de weg.
Zoals bekend is de laatstgenoemde barrière…
Reacties