Aids: de toekomst van de wereld ligt in 'hun' handen, maar komt uit 'onze' zak; een impressie van de Wereldaidsconferentie in Zuid-Afrika

- The HIV-Aids epidemic is a global disaster with vast social, economic, psychological and medical implications. With 34 million persons infected and 19 million cumulative deaths since the start of the epidemic, its impact surpasses all other diseases. The end of the epidemic is not in sight and we will see an increase of HIV cases during the next decennia before the epidemic levels off. This warrants a global solution. Small, nongovernmental projects can never curb this epidemic. The world has to establish a ‘global fund’, which allocates the resources on a nationwide scale. We should think in billions of dollars and not millions. Political commitment and a nationwide approach are the keys to success. Stigma is still the most important issue that hinders prevention. Offering care to the people will make it worthwhile for them to be tested. Anti-retroviral treatment is, with current price settings, unaffordable for patients in developing countries. Selective use of these expensive drugs could, however, play a part to put Aids on a national agenda. Prices of anti-retroviral drugs will have to come down. The current situation with the North having all the drugs but relatively few patients, and the South many patients and no drugs, is ethically unacceptable.

Samenvatting

De HIV-aidsepidemie is een wereldwijde tragedie met aanzienlijke sociale, economische, psychologische en medische implicaties. Met 34 miljoen geïnfecteerde personen en 19 miljoen doden sinds het begin van de epidemie is deze epidemie ernstiger dan alle andere. De HIV-prevalentie zal in de komende decennia toenemen alvorens het hoogtepunt te passeren. De epidemie vereist een wereldwijde aanpak. Kleine, niet van overheidswege uitgevoerde projecten kunnen deze epidemie nooit bedwingen. Er moet een wereldfonds worden opgericht dat de gelden per land toewijst. Daarbij moeten we denken in miljarden en niet in miljoenen. Politieke wil en een nationale aanpak zijn de sleutels voor succes. Stigmatisering is nog steeds het belangrijkste probleem dat preventie verhindert. Het bieden van behandeling aan geïnfecteerde personen zal het voor hen de moeite waard maken zich te laten testen. Antiretrovirale behandeling is, bij de huidige prijsstelling, voor patiënten in ontwikkelingslanden niet te betalen. Selectief gebruik van deze dure geneesmiddelen kan echter wel een rol spelen bij pogingen om aids op de nationale agenda te zetten. De prijzen van antiretrovirale geneesmiddelen moeten lager worden. De huidige situatie, waarbij op het noordelijk halfrond alle geneesmiddelen zijn en relatief weinig patiënten en op het zuidelijk halfrond de meeste patiënten en geen geneesmiddelen, is ethisch onacceptabel.