Inleiding
De melding van patiënten met AIDS is op vrijwillige grondslag gestoeld. De Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid dringt er bij de artsen herhaaldelijk op aan om deze patiënten anoniem te rapporteren onder vermelding van initialen, geboortedatum en geslacht. Deze gegevens zijn onontbeerlijk om dubbeltellingen te voorkomen. Bij de diagnose worden internationaal vastgestelde criteria aangehouden. Deze criteria werden in 1987 in belangrijke mate verruimd, door de Wereldgezondheidsorganisatie overgenomen en per 1 januari 1988 in ons land ingevoerd. Een belangrijke aanvulling betreft de HIV-encefalopathie en het ‘HIV-wasting syndrome’ alsmede de lymfoïde interstitiële pneumonie (pulmonale lymfoïde hyperplasie) bij patiënten jonger dan 13 jaar.1
Bij de registratie van de patiënten wordt uitgegaan van de datum waarop de diagnose werd gesteld en van de op dat tijdstip waargenomen ziektebeelden, zoals Kaposi-sarcoom en opportunistische infecties. Dit houdt in dat bij de rapportage van AIDS-patiënten met een na-ijlingseffect rekening moet worden gehouden. Zo waren op…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties