Samenvatting
Doel
Het beschrijven van de herkenning, de behandeling en de follow-up van acute nierschade (‘acute kidney injury’; AKI) bij patiënten in het VUmc op geleide van geautomatiseerde detectie van een plasmakreatininestijging.
Opzet
Retrospectieve studie.
Methode
Alle patiënten die in het VUmc werden opgenomen in de periode 1 juli 2016-31 december 2016 werden geïncludeerd. De elektronische patiëntendossiers (EPD’s) van deze patiënten werden met een algoritme geanalyseerd op AKI, waarbij AKI was gedefinieerd als een plasmakreatininestijging van minimaal 27 μmol/l binnen 48 uur of meer dan 50% plasmakreatininestijging binnen 7 dagen ten opzichte van de uitgangswaarde. Van de patiënten met AKI werd onderzocht of zij hiervoor behandeld waren.
Resultaten
Het totaal aantal opgenomen patiënten in de geanalyseerde periode bedroeg 10.932; van 3454 patiënten waren minimaal twee plasmakreatininewaarden bekend. Bij 330 opnames was er sprake van 1 of meer episodes van AKI; het totaal aantal episodes van AKI was 427. AKI werd bij 17,9% van de patiënten niet herkend, bij 31,8% van de patiënten niet behandeld en bij 44,4% van de patiënten niet gevolgd door controle na de opname.
Conclusie
Deze analyse laat zien dat voor zowel de herkenning, de behandeling als de nacontrole van AKI ruimte is voor verbetering. In eerdere studies bracht een interventie kort na het ontstaan van AKI verbetering van de nierfunctie en overleving. Het instellen van detectie, behandeling en follow-up van AKI in het ziekenhuis kan zowel gezondheidswinst als reductie van kosten betekenen.
Reacties