Beste collega’s,
In deze klinische les gaan we het hebben over keelpijn. Keelpijn is een van de meest genoemde klachten in de huisartsenpraktijk. Doorgaans verdwijnen de klachten spontaan binnen tien dagen. Toch is keelpijn niet altijd onschuldig, zoals we in de klinische les zullen zien.
De origine van acuut ontstane keelpijn is veelal een virale ontsteking van de tonsillen of van het slijmvlies van de farynx. Doorgaans vindt spontaan herstel van deze klachten plaats binnen tien dagen. Antibiotische behandeling wordt in de NHG-standaard ‘Keelpijn’ alleen in uitzonderingssituaties aanbevolen.1 Acute keelpijn kan echter, hoewel zeldzaam, een manifestatie zijn van een potentieel levensbedreigend ziektebeeld. Aan de hand van drie ziektegeschiedenissen willen wij demonstreren dat acute keelpijn niet altijd ‘onschuldig’ is en dat tijdige herkenning en behandeling van een gecompliceerd ziektebeloop cruciaal is.
Patiënt A, een 42-jarige, vitale vrouw met een blanco voorgeschiedenis, zoekt telefonisch contact met de huisartsenpost (HAP) omdat zij sinds een dag een zwelling in haar keel ervaart en daarbij moeizamer slikt. Zij heeft een temperatuur van 37,6 ℃, is niet verkouden en hoest niet. In aanvulling op de paracetamol die zij reeds gebruikt, wordt diclofenac voorgeschreven. Een dag later belt de patiënte opnieuw…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties