Acne vulgaris: endocriene aspecten

- Androgens play an important part in the development of acne vulgaris. Androgen levels in patients with acne are higher than those in controls and people with the androgen insensitivity syndrome do not develop acne.

- Local factors other than androgen plasma levels, also play a part in the development of acne.

- The skin contains enzymes that convert precursor hormones to the more potent androgens such as testosterone and dihydrotestosterone. Androgen synthesis can therefore be regulated locally. The effects of androgens on the skin are the result of circulating androgens and enzyme activity in local tissues and androgen receptors.

- Acne is a clinical manifestation of some endocrine diseases. The polycystic ovary syndrome has the highest prevalence. In women with acne that persists after puberty, in 10-20 of cases polycystic ovary syndrome is later diagnosed.

- The mechanism of hormonal anti-acne therapy may work by blocking the androgen-production (oestrogens) or by blocking the androgen receptor (cyproterone, spironolactone).

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1281-5

Samenvatting

- Androgenen spelen een belangrijke pathofysiologische rol bij de ontwikkeling van acne vulgaris. Androgeenspiegels zijn bij patiënten met acne hoger dan bij controlepersonen en patiënten met een androgeeninsensitiviteitssyndroom krijgen geen acne.

- Lokale factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van acne vulgaris, naast de plasmaspiegels van androgenen.

- De huid bevat de enzymen om de meest werkzame androgenen (testosteron en dihydrotestosteron) te vormen uit precursorhormonen. Hiermee is op lokaal niveau regulatie van de androgeensynthese mogelijk. De androgene effecten in de huid zijn daardoor een resultante van de plasmabeschikbaarheid van androgenen, enzymactiviteit op lokaal niveau en androgeenreceptoren.

- Sommige endocriene aandoeningen kunnen gepaard gaan met acne. Hierbij heeft het polycysteus-ovariumsyndroom de hoogst prevalentie: 10-20 van de vrouwen met persisterende acne na de puberteit heeft dit syndroom.

- De hormonale therapie is gericht op remming van de androgeenproductie (met oestrogenen) of blokkade van de androgeenreceptoren (met cyproteron, spironolacton).

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1281-5