Achtergrondsterfte in observationeel onderzoek

- The results of clinical survival studies are influenced by mortality from other causes than those related to the subject of the study. This background mortality is especially relevant in long-term studies of elderly patients.

Traditional estimation of this background mortality involves choosing, from the population in general, an imaginary cohort, the reference group, which as to age, sex and calendar year matches the group of patients at time zero of the survival study. The composition of this reference group is kept constant throughout the study period. The survival of this static cohort is then compared with that in the patient cohort which, of course, is virtually always dynamic: the longer the duration of observation, the fewer the patients under observation. The resulting estimate of the background mortality may be considerably distorted if there is a strong correlation between duration of observation and age. The analysis may be improved by using weighted background mortality (rate adjustment). With this method, the background mortality is calculated as a weighted mean. At any discrete moment of the survival study, the probability of death in the general population is weighted with the composition of the group of patients as to age, sex and calender year who at that moment are alive and under observation. This method of calculating the background mortality favours correct interpretation of the long-term probability of survival, especially of older patients.

Samenvatting

De uitkomsten van onderzoek naar overlevingskans worden mede bepaald door sterfte aan andere oorzaken dan die welke samenhangen met het onderwerp van onderzoek. Deze achtergrondsterfte doet zich vooral gelden bij onderzoeken op lange termijn bij oudere patiënten.

In de traditionele wijze van schatten van deze achtergrondsterfte wordt een denkbeeldige cohort, de referentiegroep, gekozen uit de algemene bevolking, zodanig dat deze qua leeftijd, geslacht en kalenderjaar overeenkomt met de patiëntengroep op tijdstip nul van de observatie. De samenstelling van deze referentiegroep wordt constant gehouden gedurende de gehele observatieperiode. De overleving van deze statische cohort wordt dan vergeleken met die in de patiëntencohort, die naar haar aard vrijwel steeds dynamisch is: hoe langer de observatieduur is, des te minder patiënten zijn in observatie. De schatting van de achtergrondsterfte die men aldus verkrijgt, kan aanzienlijk worden vertekend indien er een sterk verband bestaat tussen observatieduur en leeftijd. De analyse kan worden verbeterd door weging van de achtergrondsterfte (‘rate adjustment’). In deze benadering wordt de achtergrondsterfte berekend als een gewogen gemiddelde. Op elk afzonderlijk moment van de observatieduur worden de sterftekansen van de algemene bevolking gewogen met de samenstelling van de groep van patiënten naar leeftijd, geslacht en kalenderjaar, voor zover zij op dat moment in leven en in observatie zijn. Deze berekening van de achtergrondsterfte bevordert de juiste interpretatie van de lange-termijnoverlevingskans, in het bijzonder bij oudere patiënten.