Samenvatting
Doel
De optimale behandeling van patiënten met een distale radiusfractuur is niet geheel opgehelderd, waardoor er mogelijk een groot verschil is tussen ziekenhuizen in het aantal patiënten dat geopereerd wordt. Het doel van deze studie was analyse van de verschillen in het percentage patiënten dat operatief behandeld werd voor een distale radiusfractuur in de Nederlandse ziekenhuizen.
Opzet
Retrospectief onderzoek.
Methode
Op basis van de dbc-codes verzamelden wij geaggregeerde gegevens van alle patiënten met een distale radiusfractuur voor de jaren 2012 en 2013. Met lineaire regressieanalyse werd het operatiepercentage in de verschillende ziekenhuizen gecorrigeerd voor meerdere variabelen.
Resultaten
In totaal analyseerden wij 95.754 dbc’s. Het percentage geopereerde patiënten varieerde van 0-23 (gemiddelde: 9,6%). Het soort ziekenhuis, het percentage vrouwen, het percentage patiënten ouder dan 65 jaar, de gemiddelde leeftijd, de gemiddelde sociaaleconomische status en het totaal aantal behandelde patiënten verklaarden maar 2,6% van de verschillen in het operatiepercentage tussen de ziekenhuizen in 2012 en 11,6% in 2013.
Conclusie
Onze resultaten suggereren dat niet-wetenschappelijke invloeden, zoals leeftijd van de chirurg, achtergrond en lokale cultuur, een rol spelen in de behandelkeuze voor patiënten met een distale radiusfractuur.
Reacties