Longkanker heeft een uitermate slechte prognose. Meestal wordt de ziekte in een gevorderd stadium vastgesteld, waarbij genezing niet meer mogelijk is. Het belangrijkste doel van longkankerscreening is dan ook het vinden van kanker in een zo vroeg mogelijk stadium waarbij curatie nog wel mogelijk is.
Inmiddels zijn er verschillende screeningstrials verricht, waarvan de meest overtuigende de ‘National lung cancer screenings trial’ uit de VS is.1 Hierin leidde de combinatie van screening en behandeling tot een relatieve reductie van sterfte bij patiënten met longkanker van 20% (95%-BI: 6,8-26,7). In deze trial werd de zogenoemde lagestralingsdosis CT gebruikt, waarbij een nodus > 4 mm als een positieve testuitslag wordt aangemerkt. Een groot nadeel van deze techniek is dat er een aanzienlijke overdiagnostiek was: bij slechts 3,6% van de patiënten met een verdachte afwijking bleek ook daadwerkelijk sprake te zijn van longkanker. Ruim 96% van de patiënten onderging dus ‘ten onrechte’ aanvullende…
Reacties