Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Vooruitgang met nieuwe uitdagingen

20 jaar hiv-combinatietherapie in Nederland

Perspectief
Kees Brinkman
T.S. (Sonia) Boender
Marc van der Valk
Ard van Sighem
Peter Reiss
Frank P. Kroon
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1123
Abstract
Abstract
Sluiten
Twenty years of combination antiretroviral therapy for HIV infection in the Netherlands: progression and new challenges

Due to the introduction of combination antiretroviral therapy (cART) 20 years ago, HIV infection in the Netherlands has changed from a fatal disease to a chronic condition with a near normalized life expectancy. The average age of HIV-positive patients continues to increase, as does the prevalence of non-HIV-related comorbidity. The number of new HIV diagnoses seems to be decreasing in the Netherlands, which is partly due to increased testing, earlier diagnosis, prompt cART initiation, and achievement of high levels of viral suppression, resulting in a reduced likelihood of onward transmission. In order to further curb the epidemic, it is important that as yet undiagnosed people living with HIV are identified as soon as possible. All practicing physicians in the Netherlands can contribute to this goal.

Conflict of interest and financial support: ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

Met de introductie van antiretrovirale combinatietherapie (cART) 20 jaar geleden is een hiv-infectie in Nederland veranderd van een dodelijke ziekte in een chronische aandoening met een vrijwel genormaliseerde levensverwachting. De gemiddelde leeftijd van hiv-positieve patiënten neemt toe, waarbij ook de prevalentie van niet aan hiv gerelateerde comorbiditeit bij deze patiënten toeneemt. Het aantal nieuwe hiv-diagnoses lijkt af te nemen, wat mede toe te schrijven is aan frequenter testen, vroeger diagnosticeren, eerder starten met cART, een hoge mate van virale onderdrukking en daarmee vermindering van de kans op transmissie. Om de epidemie verder in te dammen is het van belang dat mensen met hiv die nog niet gediagnosticeerd zijn, zo snel mogelijk worden geïdentificeerd. Alle artsen in Nederland kunnen eraan bijdragen dit doel te bereiken.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1123
Vakgebied
Geneesmiddelen
Interne vakken
Auteursinformatie

*Mede namens het ATHENA observationele HIV cohort, waarvan de medewerkers in het supplement bij dit artikel vermeld staan.

OLVG locatie Oost, afd. Interne Geneeskunde, Amsterdam.

Prof.dr. K. Brinkman, internist-infectioloog.

Stichting HIV Monitoring, Amsterdam.

Dr. T.S. Boender, epidemioloog; dr. A. van Sighem, senior onderzoeker.

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Inwendige Geneeskunde, Amsterdam.

Dr. M. van der Valk, internist-infectioloog (tevens: Nederlandse Vereniging van Hiv Behandelaren); prof.dr. P. Reiss, internist-infectioloog (tevens: Stichting HIV Monitoring en Amsterdam Institute for Global Health and Development).

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Infectieziekten, Leiden.

Dr. F.P. Kroon, internist-infectioloog.

Contact prof.dr. K. Brinkman (k.brinkman@olvg.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Verantwoording

Kees Brinkman en Sonia Boender hebben in gelijke mate bijgedragen aan dit artikel en delen het eerste-auteurschap.

Auteur Belangenverstrengeling
Kees Brinkman ICMJE-formulier
T.S. (Sonia) Boender ICMJE-formulier
Marc van der Valk ICMJE-formulier
Ard van Sighem ICMJE-formulier
Peter Reiss ICMJE-formulier
Frank P. Kroon ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties