Het PA-verslag is van oudsher gericht aan de behandelaar en niet aan de patiënt. Elders in het NTvG staat een pleidooi voor patiëntgerichte communicatie vanuit de patholoog. Maar heeft dit wel toegevoegde waarde? De meningen zijn verdeeld.
Zoals Lange en collega’s terecht beschrijven in dit nummer (D6534),1 is het pathologieverslag gericht aan de behandelaar en is het een belangrijk document, waarop de diagnose, beleid en prognose worden gebaseerd. Net zoals dat het geval is met andere diagnostische rapporten, bijvoorbeeld van de radioloog (zie ook D6687). Lange en collega’s stellen dat: ‘In een tijdperk van gezamenlijke besluitvorming waarin de patiënt maximaal geïnformeerd moet zijn, kan directe communicatie tussen patiënt en patholoog van toegevoegde waarde zijn. (…) In dit artikel geven wij een pleidooi voor een patiëntgerichte benadering van het pathologieverslag en kijken wij hoe de communicatie over de inhoud (…) geoptimaliseerd kan worden.’1 Wij denken dat patiënten niet zitten te wachten op meer communicatie met andere zorgverleners zoals de patholoog, maar wel op betere communicatie over met name het proces en uitleg over de uitslagen door de behandelend arts.
Uitdagingen in
…Artikelinformatie
Toelichting uitslagen
Eens met dit commentaar. De ondersteunende specialismen (o.a. pathologie, radiologie, klinisch chemicus) worden zeer gewaardeerd en zijn onmisbaar. Het echter is zinvoller om patiënt goed te begeleiden en voorlichting te geven over de uitslag dan nog meer verwarring te stichten door patiënt met nog meer specialisten te laten communiceren. Kritiekpunt is dat voorlichten dan wel moet gebeuren. Bij ons was dat bij het opzetten van portaal al actueel en wij hebben al jaren geleden bv. voor allergietest uitslag hiervoor een tekst gemaakt die bij elke test gestuurd wordt en dus ook in het portaal staat. Zie deze tekst hier .
In 2019 heb ik bij een NVZ presentatie voor tientallen VIPP projectleiders gevraagd wie dit allemaal deden. Er kwam 1 halve reactie en verder was het stil en volgens mij is het nog steeds zo bij de meeste ziekenhuizen. Op het voorstel om hier gezamenlijk in op te trekken omdat het van de gekke is om dit elk ziekenhuis zelf te laten doen kwam bijval, maar geen enkele concrete benadering of actie.
Dus denken over verbetering is prima. Maar nog beter is het om het eindelijk eens te doen. Want deze artikelen ontstaan uit terechte onvrede bij patiënten.