Samenvatting
Achtergrond
Hematurie kan van urologische origine zijn, maar dysmorfie van de erythrocyten in het urinesediment wijst op een glomerulaire ziekte. Glomerulaire hematurie kan geïsoleerd voorkomen of gepaard gaan met klachten van een systeemziekte, proteïnurie of nierfunctiestoornissen. Deze factoren bepalen de differentiaaldiagnose die varieert van een relatief onschuldige IgA-nefropathie tot een fatale antiglomerulaire-basaalmembraanglomerulonefritis (anti-GBM-nefritis).
Casus
Een 30-jarige patiënt werd poliklinisch gecontroleerd door de nefroloog vanwege een glomerulaire hematurie bij de werkdiagnose ‘IgA-nefropathie’. Na 3 maanden kwam patiënt op de SEH met een ernstige acute nierinsufficiëntie door een anti-GBM-nefritis. Achteraf bleek dat de anti-GBM-titer al tijdens het poliklinische traject aantoonbaar was geweest, maar vanwege de behouden nierfunctie stond anti-GBM-nefritis niet in de aanvankelijke differentiaaldiagnose.
Conclusie
Glomerulaire hematurie met een behouden nierfunctie kan in een zeldzaam geval ook een uiting zijn van een sluimerende anti-GBM-nefritis. Door de controle van de nierfunctie en laagdrempelige uitvoering van immunologische diagnostiek of een nierbiopt kan een anti-GBM-nefritis vroegtijdig worden opgespoord.
Reacties