Onlangs lieten 2 studies zien dat cryoablatie als eerste behandeling van patiënten met atriumfibrilleren effectiever is dan behandeling met een antiaritmicum. Moeten we bij patiënten met atriumfibrilleren voortaan direct tot een ablatie overgaan? Of gaat dat wat te ver?
Atriumfibrilleren (AF) is een supraventriculaire ritmestoornis die zich kenmerkt door ongecoördineerde snelle elektrische activiteit van de atria. AF kan lijden tot hartfalen en trombusvorming met risico op een embolisch herseninfarct. In Nederland hebben ongeveer 360.000 mensen bewezen AF en de verwachting is dat door de vergrijzing de incidentie verder op zal lopen tot ongeveer 500.000 in 2060.1
Behandelstrategieën
Bij AF kan gekozen worden voor 2 verschillende behandelstrategieën: ritme- of frequentiecontrole. Bij ritmecontrole wordt het behoud van sinusritme nagestreefd, terwijl bij frequentiecontrole getracht wordt de kamerfrequentie op een acceptabel niveau te houden. Daarnaast moet antistollingstherapie overwogen worden, afhankelijk van het risico op een CVA.2 Ritmecontrole kan worden verkregen door behandeling met een antiaritmicum of een ablatie. De transveneuze pulmonale-venenisolatie (PVI) is de meest voorkomende vorm van ablatie en wordt in Nederland ongeveer 5000 keer per jaar verricht.3 In de nieuwe richtlijn van de European Society of Cardiology wordt…
Reacties