Terugdringen van stagnerend arbeidsverzuim

Problematic sickness absence is an issue that concerns not only occupational health physicians, but all physicians. More collaboration between occupational health and treating physicians, plus improved alignment of symptom treatment and reintegration counselling, can help avoid long-term sickness absence of employees. Achieving this goal presupposes mutual knowledge of each other’s professions. Medical practice guidelines are a tool par excellence to share knowledge and bring this into practice. Treating physicians should not refrain from posing work-related and return-to-work questions, even if the overall responsibility lies with the occupational health physicians in terms of reintegration efforts. The patient’s interest should be the leading principle for all physicians involved. This means not only provision of good care, aimed at patient recovery, but also adequate reintegration in the labour market. Occupational health physicians, general practitioners and consultant specialists should share this common goal.

Conflict of interest and financial support: ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

Problematisch ziekteverzuim gaat niet alleen bedrijfsartsen aan, maar alle artsen. Betere afstemming tussen behandeling van de klacht en begeleiding naar werk kan voor veel werknemers arbeidsongeschiktheid voorkómen, maar vereist samenwerking tussen bedrijfsartsen en behandelend artsen. Kennis van elkaars werkterrein is noodzakelijk; richtlijnen zijn een uitstekende manier om deze kennis over te dragen en in praktijk te brengen. De behandelend arts moet vragen over werk en werkhervatting niet uit de weg gaan, ook al ligt de eindverantwoordelijkheid voor de werkhervatting bij de bedrijfsarts. Zowel beoordelend als behandelend artsen dienen het belang van de patiënt centraal te stellen. Dat houdt niet alleen herstel van de gezondheid in, maar ook adequate re-integratie in het arbeidsproces. Bedrijfsarts, huisarts en specialist moeten zich gezamenlijk inspannen voor dat belang.