Stijgende uitgaven in de curatieve zorg dreigen investeringen in onderwijs en klimaat te verdringen. Bij onveranderd beleid zal de groei van de zorgkosten dusdanig toenemen dat ze in 2021 de groei van het bruto binnenlands product dreigt te overstijgen. Dat vraagt dus om kosten-remmende maatregelen. Maar een aanzienlijk deel van de remmingsmogelijkheden die volgens ambtenaren het effectiefst zijn, ligt momenteel politiek te gevoelig.
De afgelopen jaren vielen de zorguitgaven regelmatig lager uit dan begroot. In 2016 groeiden de uitgaven met 1,8% ten opzichte van 2015. Daarmee bleef de groei voor het vierde opeenvolgende jaar onder die van het bruto binnenlands product (BBP). Ter vergelijking: in de periode 2000-2008 stegen de zorguitgaven jaarlijks met 7-8%. Zoals Sander Heijne vorig jaar in dit tijdschrift schreef, lijkt juist de economische crisis van de afgelopen jaren een van de factoren te zijn geweest die de zorgkosten hebben geremd.1 Wim Groot, hoogleraar gezondheidseconomie aan…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Een bedroevend scenario
Het is een bedroevend scenario wat Kruijze schetst en waar noch door wetenschappers, noch door economen of politici een "happy end" aan gegeven lijkt te gaan worden. Vanuit de geneeskunde weten we dat als je geen prioriteit aan preventie geeft, ofwel iedereen laat leven zonder de kennis vanuit de Gezondheidsleer breed via het Onderwijs in de "common sense" te infiltreren en zo de ziektelast buiten de deur weet te laten houden, je in de curatieve sfeer veel geld kwijtraakt. En dat zonder de algemene volksgezondheid een goede dienst te bewijzen. We zien van namelijk alle aan onze wijze van leven vastzittende aandoeningen de incidenties alleen maar stijgen. En helaas in exponentiele mate bij de kinderen ( ook als ze niet te dik zijn !). Zitten door kinderen is al een paar eeuwen bekend als rem op gezonde lichamelijke ontwikkeling. De totale versnippering van kennis over het lichaam in tientallen specialisaties die ieder voor hun onderdeeltje in de wetenschap hun eigen oplossinkjes voor de Nobelprijs in aanmerking willen laten komen heeft de gewone patient, die ook hulp bij het voorkomen van ziekten van dokters verwacht, weinig "heil"gebracht. Zelfs het kind heeft niet veel te verwachten aan preventie.
Het mag wel eens gezegd, dat het inwisselen in de Geneeskunde van het Duits voor het Engels als taal , waar we onze leerboeken mee gevuld willen zien, er wel voor gezorgd heeft, dat de kracht van de Gezondheidsleer in die eerste taal zeer goed opgeschreven, al in de negentiende eeuw tot een groot hoogtepunt als preventiemotor gebracht, nu in een paar decennia de westerse economien tot wanhoop aan het brengen is. In de Global Burden of diseases rapporten ( the Lancet) , door Bill en Melinda Gates gefund, zie je voor de westerse landen de rugproblematiek en de artrose volksziekten ( en budgetopslokkers) no.1 geworden zijn. Juist bij deze aandoeningen konden we met brede hygienekennis en maatregelen rond lichamelijke opvoeding vanaf de wieg de opgroeiende jeugd weghouden. Het grotesk stijgen van uitvallende recruten bij Defensie, de hoge instroom in sociale uitkeringen, de ernstig toegenomen kans op blessures bij de jeugd en nog wel het ergst bij het voetbal of problemen rond de zwangerschappen bij meisjes, maakt het duidelijk dat preventie heel lang weinig prioriteit had bij opeenvolgende regeringen. We zijn tot en met het invoeren van Marktwerking naar onze nieuwe gidsland de USA gaan kijken. Blijven kijken, naar wat de artsen in de negentiende eeuw ( o.a prof. Virchow van de Fortschrittpartei) bij de aartsconservatief Bismarck voor elkaar kregen in preventiekracht ( bij de jeugd!) en sociale wetgeving had ons een hoop centen gescheeld.
Politiek bedrijven is Geneeskunde bedrijven in het groot zie diezelfde Virchov al, toen hij de Celtheorie als basiskennis in de biologie en de geneeskunde omschreef. Ieder individu draagt bij aan het geheel.
Piet van Loon, Care to Move Deventer