In 2012 spraken overheid, aanbieders, verzekeraars en cliëntenorganisaties met elkaar af dat intensieve psychiatrische zorg niet langer in instellingen maar in de wijk moest plaatsvinden. Sindsdien is het aantal ggz-bedden gestaag afgebouwd, terwijl de opbouw van ambulante psychiatrische zorg flink achterloopt. En ook lijkt een deel van het beschikbare geld niet te worden benut om psychiatrische patiënten thuis intensieve zorg te bieden.
‘Wij zien het vaak misgaan bij grote verschuivingen in het leven van psychotische patiënten, als een dierbare komt te overlijden bijvoorbeeld’, beschrijft Machteld Ploeg de cliënten die belanden bij de spoedeisende psychiatrie, waar zij binnen Arkin zorg voor draagt. ‘Tijdelijk kan het psychiatrische team in de wijk dan vaker langskomen, de behandeling intensiveren. Maar er is geen financiële ruimte bij die F-ACT-teams om dat langere tijd te blijven doen. Soms komt het welzijn van cliënt of omgeving in gevaar en dan belandt de cliënt – al dan niet…
Artikelinformatie
Reacties