Samenvatting
Doel
Vaststellen of patiënten willen kiezen voor een hogere of lagere stralingsdosis, wat hun voorkeur en wat die van de arts is; nagaan of hun keuze beredeneerd is en wat de gevolgen zijn van het aanbieden van een keuze.
Opzet
Prospectief, gerandomiseerd onderzoek.
Methode
Patiënten met gelokaliseerde prostaatkanker werden geïncludeerd en verdeeld in een groep die 'keuzehulp' kreeg aangeboden (n = 150) en een controlegroep (n = 144). De keuzehulpgroep kon kiezen tussen een hogere of een lagere bestralingsdosis (74 versus 70 Gy) en kreeg informatie over de kansen op genezing en bijwerkingen van beide doseringen. De controlegroep kreeg geen keuzemogelijkheid. Het welbevinden, de betrokkenheid van de patiënt bij de behandelkeuze en de kennis over de behandeling werden gemeten met vragenlijsten op 4 momenten tussen het begin van het onderzoek en 6 maanden na de behandeling.
Resultaten
Van de 150 mannen in de keuzehulpgroep wilden 119 (79%) zelf kiezen. Aan de hand van de onderzochte kenmerken was niet te voorspellen wie wilde kiezen. Van de 119 kiezers koos 75% voor de lage dosis. De keuzen van de patiënten waren beredeneerd. De artsen meenden dat 51% de lage dosis zou kiezen. Zij vonden bij 20% van de patiënten de lage dosis het beste.
Conclusie
Veel patiënten wilden zelf kiezen. Patiënten kozen vaker voor behoud van kwaliteit van leven, artsen voor een hogere kans op genezing. Artsen overschatten de wens voor intensievere behandeling. De keuzehulp had positieve effecten op de kennis van patiënten en hun betrokkenheid bij de keuze, zonder negatieve effecten op hun welzijn.
Reacties