SOEP en STAMPPOT

Tegenwoordig heeft het onderwijskundig menu heel wat te bieden. Waar er nog niet zo lang geleden vooral eenheidsworsten werden geserveerd, is er nu een rijke variatie aan keuzemogelijkheden. De diverse chefs die zich met onderwijs en opleiding bezighouden, hebben zo langzamerhand dan ook het stadium van de haute cuisine bereikt. Wanneer we de amuse van de bachelorfase voor het gemak even buiten beschouwing laten, begint het curriculum vitae van de voor de praktijk opgeleide arts met de coschappen als een soort voorgerecht.

Neem daarvoor bijvoorbeeld de situatie in Maastricht, waar de faculteit zich vooral op de SOEP heeft toegelegd. SOEP staat voor Subjectief-Objectief-Evaluatie-Plan en slaat achtereenvolgens op de anamnese, het lichamelijk onderzoek, het overdenken van de differentiaaldiagnostische mogelijkheden en het plan ten aanzien van verdere diagnostiek of behandeling. Dit valt met E(laboratie) en L(eerdoelen) tot een soepel geheel te maken. Het is een soort sjabloon dat studenten moet helpen om hun gedachten gestructureerd te laten verlopen.

Een variant hierop die ook nog goed in de smaak kan vallen bij beginnende assistenten is de zogenaamde STAMPPOT-methode die Paul Brand en collegae bespreken (A2702; bl. 659). De kracht van deze methode schuilt vooral in de wijze waarop de (co)assistent geleerd wordt te proeven van de ervaring van de superviserende clinicus. Op deze manier wordt geleerd de zorg voor de patiënt te integreren met het oefenen van klinisch redeneren. Eenmaal afgestudeerd en in opleiding genomen, kan de aios zich storten op het volgende gerecht. Daaraan zou ook nog wel een beetje stamppot te pas kunnen komen, als we de Zwolse opleiders mogen geloven.

Gelukkig hebben de assistenten tegenwoordig veel keuzemogelijkheden en kunnen zij voor hun opleiding die plaats kiezen waar zij naar hun smaak de beste kwaliteit kunnen verwachten. De vraag is wel hoe je weet waar die geleverd wordt. In dit kader zullen er in de toekomst ongetwijfeld lijsten gaan komen, zoiets als de Lekker, waarmee men de diverse aspecten van de opleiding kan wegen. Een eerste aanzet daartoe, zij het voor een volstrekt ander doel opgesteld, is de opleidingsscan die De Leede en haar medewerkers bespreken (A2722; bl. 672). Hiervan uitgaande moet het vrij makkelijk zijn om met een panel van beoordelaars na te gaan waar uiteindelijk de soep en de stamppot het beste smaken.