Meneer Griffioen werd voor de zoveelste keer opgenomen. Een 68-jarige alleenstaande man met ontregelde diabetes en uitgebreide eindorgaanschade. Wat we ook probeerden, zijn suikers bleven te hoog. Waardoor dat kwam, was onduidelijk – tot een verpleegkundige een keer zijn nachtkastje van binnen bekeek: vol met gevulde koeken en sinas... Toen ik hem hiernaar vroeg, zei hij: ‘Dokter, als ik ook al niets lekkers meer mag eten, wat blijft er dan nog over?’
Wat kon ik daarop zeggen? Wat we nu ook zouden doen, veel zou het niet uitmaken. Daarvoor had al veel eerder iets moeten gebeuren. Zijn opmerking zette me…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:B600
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties