Waar een wil is, is een pil

De polypil is een gedroomde oplossing voor de vele problemen die de mens met een westerse levensstijl teisteren. Want wat hebben we het moeilijk: we worstelen met overgewicht, hoge bloeddruk en veel teveel cholesterol, maar verliezen keer op keer. De verleidingen van onze samenleving zijn groot en we bezwijken voor de roep van chocola, chips en hamburgers. We betalen er met z’n allen een zware prijs voor. Wat in de evolutie bedoeld was als een reserve voor povere tijden groeit in onze huidige tijd als buikvet aan tot imposante proporties. Konden we maar net als Tita Tovenaar, met een beetje aspirine, een beetje statine, en ook een beetje bloeddrukverlager de tijd stil laten staan. En inderdaad, aan de pil willen we wel, zeker als we tegen een acute hartziekte zijn aangelopen. In dit nummer worden de resultaten van het derde Euroaspire-onderzoek gerapporteerd (bl. 1094). Het doel van dit onderzoek was om na te gaan in welke mate de aanbevelingen over preventie van cardiovasculaire ziekten bij onze patiënten in de praktijk worden gebracht. De uitkomsten zijn interessant voor de beide partijen die in de spreekkamer tegenover elkaar zitten. Laten we beginnen met de artsen. De resultaten laten zien dat de medicamenteuze behandeling van hartpatiënten in de laatste tien jaren belangrijk geïntensiveerd en verbeterd is. Vrijwel alle hartpatiënten krijgen de bestanddelen van de polypil. Als dokters proberen we met de behandeling gelijke tred met de richtlijnen te houden, maar hier krijgen we van de Euroaspire-onderzoekers toch een veeg uit de pan. Bij slechts een derde van de patiënten slagen we erin om de bloeddruk en cholesterolwaarden binnen de normen van de richtlijnen te krijgen.

Nu de patiënt. De Euroaspire-onderzoekers vertellen ons cryptisch dat het risicoprofiel van de patiënt in de laatste 15 jaar fors gewijzigd is. U en ik weten het dan wel: we worden met z’n allen lekker te dik. We doen niets en groeien dicht. Zo’n 80% van de patienten had in 2006 een BMI boven de 25. Diabetes mellitus verdubbelde tussen 1995 en nu: 1 op de 5 patienten die in 2006 in Rotterdam met een hartziekte werd opgenomen, had diabetes.

En wat nu? Dit onderzoek maakt duidelijk dat we met een pil, zelfs de polypil, het niet gaan redden. Bij slechts een minderheid behaalt die pil het doel waarvoor geadverteerd wordt. Misschien is het concept ook wel te simpel en moeten we echt aan de bak door uit de stoel te komen, te bewegen – en ja, ook minder te eten.