Elise Talsma is een geboren en getogen Groningse die in Nijmegen heeft gestudeerd en in Amsterdam woont. Ze werkt als arts-assistent op de nicu van het LUMC. Ze is een van de auteurs van het artikel over de waarde van pulsoximetrie bij zuigelingen (D6810).
Wat wilde je vroeger worden?
‘Ik kom uit een (kinder)artsengezin, wat als puber vooral losmaakt dat je graag iets totaal anders wil doen: naar de kunstacademie. Toen ik dit mijn ouders vertelde vonden ze het hartstikke leuk. Niet het gewenste effect dus. Zodoende ben ik toch gaan doen wat ik diep van binnen het liefst wilde, namelijk dokter worden. Maar dan wel in een andere stad.’
Welke levende arts bewonder je het meest en waarom?
‘Charlie Obihara, een kinderarts die met een verfrissende en creatieve blik de arts-patiënt communicatie onder de loep neemt. Projecten als Medifoor – getekende metaforen om ziektebeelden inzichtelijker te maken voor kinderen – en de cursus interculturele communicatie hebben me vele eyeopeners gegeven!’
Wat was de grootste vergissing in je carrière?
‘Tot nu toe ben ik heel tevreden met de richting die ik op ga, maar ik ben ook nog niet zo lang bezig…’
Reacties