Rudi Westendorp is hoogleraar Ouderengeneeskunde aan de Universiteit van Kopenhagen. Elders in deze uitgave staat een Commentaar op de toepassing van meetinstrumenten bij kwetsbare ouderen (D4473), waarvan Rudi Westendorp eerste auteur is.
Wat wilde u vroeger worden?
‘Aan het einde van de lagere school werd ik onderworpen aan een beroepskeuzetest. Ik zou reclametekenaar moeten worden, of architect. Het werd geen van beide, maar ik moet zeggen dat de architectuur mij nog steeds trekt. Het is fantastisch om te zien hoe dromen in gebouwen werkelijkheid worden. Het is een feest om een Deense architect als Bjarke Ingels aan het werk te zien.’
Welke levende arts bewondert u het meest en waarom?
‘Uit de vele rolmodellen wordt het Edo Meinders, internist, en een van mijn opleiders. Hij was een van de laatste artsen die de geneeskunde over de volle breedte wilde en kon beoefenen. Hij benadrukte de samenhang der dingen, de pathofysiologie, want daar gaat het uiteindelijk over wanneer je het functioneren van lichaam en geest wilt beïnvloeden. Zijn bevlogenheid voor de patiënt en het ziekbed was aanstekelijk – ik ben in die geest…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties