Geen reden om behandeladvies bij Helicobacter pylori-infectie te herzien

Waarom dit onderzoek?

Infectie met Helicobacter pylori wordt beschouwd als oorzaak van ontsteking, ulceratie en maligniteit van de maag. De prevalentie van deze bacterie neemt af. Maar ook de standaardbehandeling, die bestaat uit 7 dagen tripeltherapie met pantoprazol, amoxicilline en claritromycine, lijkt minder effectief.

Onderzoeksvraag

Wat is de meest effectieve en verdraagbare behandeling voor eradicatie van H. pylori?

Hoe werd dit onderzocht?

De auteurs verrichtten een systematische review en een netwerkmeta-analyse. In een netwerkmeta-analyse kunnen gelijktijdig de effecten van meerdere behandelingen tegen elkaar worden afgezet, ook al zijn die niet direct in 1 onderzoek met elkaar vergeleken.

Belangrijkste resultaten

De onderzoekers includeerden 143 studies, waarin in totaal 14 behandelschema’s werden onderzocht. Veel alternatieve behandelschema’s waren effectiever dan de huidige tripeltherapie. Toevoeging van een derde antibioticum aan deze tripeltherapie leverde de meeste winst op. Vervanging van tripeltherapie door bismut of levofloxacine gaf geen verbetering. Andere effectieve mogelijkheden waren verlenging van de kuur, sequentiële toediening van kuren, toevoeging van bismut of ‘hybride’ behandeling (duo-therapie gevolgd door quadrupel-therapie). De eradicatie met de standaardbehandeling was 73% (95%-BI: 71-75), na toevoeging van een extra antibioticum 94% (95%-BI: 89-98). Vooral verlenging van de behandelduur gaf meer bijwerkingen.

Consequenties voor de praktijk

Hoewel verbetering mogelijk lijkt, is de absolute winst beperkt vergeleken met de huidige standaardtherapie. Ook geven veel alternatieve behandelingen meer bijwerkingen. Resistentiepatronen tegen de antibiotica die in de behandelschema’s zijn opgenomen, verschillen regionaal sterk en eventuele meerkosten zijn niet berekend. Op basis van deze studie is er dan ook geen reden om het behandeladvies voor H. pylori-infectiein Nederland aan te passen. Wel kan voor de tweede kuur worden gekozen uit de onderzochte alternatieven; regionale resistentiepatronen moeten daarbij betrokken worden.