Van de 22.800 Nederlandse medisch specialisten is krap 40% in loondienst, 43% is vrijgevestigd en een ruime 17% combineert loondienst en vrije vestiging.1 Sinds 2002 zou het aandeel specialisten in loondienst met 5% zijn gestegen. Een aanstelling als vrijgevestigde specialist in een ziekenhuis heeft gevolgen voor de declaratie van verrichtingen, de eigen bedrijfsvoering en die van het ziekenhuis, en voor de financiële verantwoording. Dat verhoogt de veelheid aan taken en heeft ook gevolgen voor het ziekenhuis.
Om deze complexiteit terug te brengen en de belangen binnen het ziekenhuis gelijk te schakelen heeft de overheid het bekostigingsstelsel in 2015 herzien. De invoering van de zogeheten ‘integrale bekostiging’ van medisch-specialistische zorg is een majeure operatie van vooral juridische en fiscale aard. Deze ontwikkeling klinkt logisch en aantrekkelijk, maar is het in praktijk niet. In dit artikel zullen wij dit nader toelichten en staan we met name stil bij een nare bijwerking…
Reacties