Toeval of toch een attitudeprobleem?

Meer complicaties na val bij psychiatrische patiënten

Opinie
Loek P.H. Leenen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:A9481
Abstract

Elders in dit tijdschrift beschrijven onderzoekers uit het AMC de coïncidentie van comorbiditeit en complicaties bij patiënten die een val van een hoogte doorgemaakt hebben (A7729).1 Opvallend is dat bijna de helft van de patiënten met een psychische stoornis een complicatie krijgt, terwijl bij minder dan een kwart van de patiënten zonder zo’n stoornis een complicatie optreedt. Hoe is dat te verklaren? Er zijn een aantal oorzaken denkbaar die hieraan ten grondslag liggen.

We mogen ervan uitgaan dat veel mensen met een psychische stoornis medicatie gebruiken. Psychotrope medicatie beïnvloedt ook het immuunsysteem, waardoor de weerstand tegen infecties kan afnemen. Een groot deel van de complicaties in het onderzoek van het AMC betrof infecties: 53 patiënten hadden een wondinfectie, 17 een pneumonie. Verder werden in dit onderzoek patiënten met een ‘intoxicatie’ – dat wil zeggen: patiënten die onder invloed van alcohol of drugs waren – tot de groep met psychische…

Auteursinformatie

UMC Utrecht, afd. Traumatologie, Utrecht.

Contact Prof.dr. L.P.H. Leenen, chirurg (l.p.h.leenen@umcutrecht.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Loek P.H. Leenen ICMJE-formulier
Vallen van een hoogte
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

marcel
vd poel

L. Leenen geeft een zeer behartenswaardig commentaar op het artikel over complicaties na val bij psychiatrische patienten. Hulde. De zinsnede: een zeker vermijdingsgedrag is dan ook vaak voelbaar mag beschouwd worden als een diplomatieke formulaering voor wat er vaak aan de hand is. Zorgelijk vind ik dat hierin vrijwel geen verandering plaats vindt in de loop van de tijd. Indertijd als student in een verpleegkundig IC-team hoorde ik bij binnenkomst van een HET-patient al de opmerking: waarom is hij niet van een paar verdiepingen hoger gesprongen. Nu 40 jaar klinken er nog identieke geluiden. Ik pleit voor meer psychiatrie en psychologie ook bij nascholingen: persoonlijk leer ik veel de laatste jaren nu ik werkzaam ben als somaticus in een GGZ-organisatie. Wij witte jassen en huisartsen kunnen veel leren van psychiaters en psychologen hoe om te gaan met onze gevoelens voor patienten. One-liners zijn in dit milieu dungezaaid, maar deze wil ik u niet onthouden: een warm hart en een koel hoofd.

Marcel van der Poel, internist

Parnassiagroep