Dames en Heren,
De incidentie van schildklierkanker is de laatste 10 jaar enorm toegenomen, terwijl de mortaliteit onveranderd is.1 Dit is vooral het gevolg van het vaststellen van kleine papillaire carcinomen die vroeger niet werden opgemerkt. En dit komt met name door het toenemende gebruik van echografie. In deze klinische les illustreren we de dilemma’s van de diagnostiek van de schildkliernodus en pleiten wij voor een goede afweging van diagnostiek en behandeling.
Patiënt A, een 35-jarige man, meldt zich bij de huisarts wegens een zwelling rechts in de hals. Zijn voorgeschiedenis vermeldt een Hodgkin-lymfoom stadium IIa, waarvoor hij op 19-jarige leeftijd een mantelveldbestraling kreeg. Zijn huisarts laat daarom direct echografie verrichten, waaruit blijkt dat de zwelling in de hals uitgaat van de schildklier. De radioloog meldt in zijn verslag een nodus van 1,5 cm met microcalcificaties en centrale vascularisatie. Hij adviseert een punctie, omdat hij een maligniteit niet kan…
Reacties