Samenvatting
- De standaard 'Slaapproblemen en Slaapmiddelen' van het Nederlands Huisartsen Genootschap geeft aanbevelingen voor de diagnostiek en behandeling van de meest voorkomende slaapproblemen en voor het beleid bij patiënten die chronisch slaapmiddelen gebruiken.
- De aanpak van slapeloosheid is bij voorkeur niet-medicamenteus en bestaat uit voorlichting en gedragsmatige adviezen. De praktijkondersteuner van de ggz kan dit beleid naar verwachting ook uitvoeren.
- Alleen bij ernstige slapeloosheid met hoge lijdensdruk kan de huisarts overwegen kortdurend slaapmedicatie voor te schrijven.
- De huisarts adviseert chronische gebruikers van slaapmedicatie te stoppen of de dosering geleidelijk af te bouwen (gereguleerde dosisreductie).
- Bij het vermoeden op het obstructieve slaapapneusyndroom (OSAS) bij patiënten kan de huisarts deze patiënten voor nadere diagnostiek naar de longarts, kno-arts of neuroloog verwijzen, afhankelijk van de regionale afspraken. De huisarts kan dan aandacht besteden aan de bij OSAS frequent aanwezige cardiovasculaire risicofactoren.
- Bij het 'restless legs'-syndroom (RLS) kan de huisarts het voorschrijven van een dopamine-agonist overwegen bij patiënten die ondanks niet-medicamenteuze adviezen ernstige klachten blijven houden.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:A8679
Vakgebied
Reacties