Dames en Heren,
Huisartsen, neurologen, cardiologen, geriaters, internisten en eerstehulpposten krijgen veelvuldig patiënten met een wegraking te zien. Belangrijk voor een juiste differentiële diagnose is het gedetailleerd uitvragen van de anamnese en de heteroanamnese. De medicus kan in bijzondere gevallen op een dwaalspoor worden gebracht, zelfs als er kenmerkende klinische verschijnselen zijn en een richtlijn voor patiënten met syncope is gevolgd. Wij presenteren 2 patiënten bij wie kenmerkende verschijnselen een valkuil vormden.
Bij 3% van de patiënten die naar de SEH komen is er sprake van een wegraking.1 Om te bepalen of er sprake was van syncope is een gedetailleerde anamnese essentieel, zo stelt de syncope-richtlijn van de European Society of Cardiology (ESC).2 Denk hierbij aan het uitvragen van aspecten als frequentie, uitlokking, prodromale verschijnselen, positie, duur, bijkomende verschijnselen en het beloop tijdens herstel. Toch kan het ook met de richtlijn van de ESC in de hand moeilijk…
Reacties