Samenvatting
Doel
Onderzoeken of een psychische stoornis een verhoogd risico geeft op het optreden van een complicatie bij patiënten na een ‘val van hoogte’.
Opzet
Retrospectief beschrijvend onderzoek.
Methode
In de traumaregistratie van het AMC werden de gegevens opgezocht van alle patiënten na een ‘val van hoogte’ in de periode 2004-2012. Deze gegevens werden gecombineerd met die van de Landelijke Heelkundige Complicatie Registratie (LHCR). Statusonderzoek werd verricht om de aanwezigheid van eventuele psychische stoornissen bij deze patiënten vast te stellen. Met behulp van de Mantel-Haenszel-methode werd een gecorrigeerde risicoratio berekend voor het risico op complicaties bij patiënten met een psychische stoornis.
Resultaten
In totaal waren 507 patiënten binnengekomen op de traumakamer van het AMC na een val van een hoogte. Bij 147 patiënten (29%) waren 1 of meer complicaties opgetreden en 131 patiënten (25,8%) vertoonden een psychische stoornis. Het beloop was gecompliceerd bij 60 patiënten met een psychische stoornis (45,8%) en bij 87 patiënten zonder psychische stoornis (23,1%). De gecorrigeerde risicoratio liet zien dat een psychische stoornis een statistisch significante, onafhankelijke voorspeller voor complicaties is (risicoratio: 1,58; 95%-BI: 1,21-2,06).
Conclusie
Patiënten met een psychische stoornis hebben een anderhalf maal hogere kans op complicaties dan patiënten zonder psychische stoornis. Deze psychische belasting is een significante, onafhankelijke voorspeller voor het krijgen van een medische complicatie na een val van een hoogte.
Mortaliteitsgegevens c.q. suïcidecijfers
Alweer een artikel waarin de blunder wordt begaan, de suïcide-cijfers te vergelijken met het jaar 2007. Het mag onderhand als algemeen bekend worden verondersteld dat in de twee jaren 2007 en 2008 het aantal suïcides 10% (sic!) lager lag dan gebruikelijk! De reden is nog steeds ONBEKEND. Maar doe niet zo dom om 2007 als vergelijkingsjaar te gebruiken!
Jan van Eijck, Arts Maatscahppij & Gezondheid te Goirle