Samenvatting
- Colistine (polymyxine E) bindt zich aan de celwand van gramnegatieve bacteriën, waarop osmotische destructie van de bacterie volgt.
- Colistine is sinds de introductie in 1959 weinig gebruikt vanwege het frequent optreden van nefrotoxiciteit en, in mindere mate, neurotoxiciteit.
- Het gebruik bleef beperkt tot bestrijding van Pseudomonas aeruginosa bij patiënten met cystische fibrose. Daarnaast is oraal colistine onderdeel van het recent geïntroduceerde regime voor selectieve darmdecontaminatie bij patiënten op de intensive care.
- Intraveneuze toediening van colistine wordt tegenwoordig steeds vaker toegepast voor de bestrijding van multiresistente micro-organismen. Monotherapie met colistine kan leiden tot resistentievorming. Daarom wordt alleen combinatietherapie geadviseerd.
- De prodrug colistinemethaatnatrium is minder toxisch en wordt in vivo deels omgezet tot de actieve stof colistine; colistine wordt renaal geklaard.
- De praktijk wordt gehinderd door gebrek aan uniformiteit en standaardisatie in gebruikte namen, doseringseenheden, doseringsadviezen en methoden van concentratie- en gevoeligheidsbepalingen.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:A7445
Vakgebied
Reacties