Samenvatting
Doel
Het evalueren van de langetermijnresultaten van geïsoleerde ledemaatperfusie met tumornecrosefactor-α (TNF-α) en melfalan, gevolgd door chirurgische resectie en adjuvante radiotherapie, als behandeling van vergevorderd wekedelensarcoom in een extremiteit,op basis van 20 jaar ervaring.
Opzet
Retrospectief cohortonderzoek.
Methode
In de periode 1991-2011 werden in het Universitair Medisch Centrum Groningen bij 113 patiënten met een primair irresectabel wekedelensarcoom 117 ledemaatperfusies verricht, 96 (82%) van een been en 21 (18%) van een arm. De gebruikte doseringen waren TNF-α 1-4 mg en melfalan 10-13 mg/l.
Resultaten
De 117 perfusiebehandelingen resulteerden na mediaan 8 weken (uitersten: 2-15) in 107 tumorresecties, waarvan 81 (76%) met tumorvrije marges. 69 patiënten (61%) kregen na de resectie radiotherapie. In totaal 85 perfusiebehandelingen (73%) leidden tot tumorrespons. Na 16 behandelingen (14%) ontwikkelde zich een lokaal recidief en na 46 behandelingen (39%) traden afstandsmetastasen op. Na een follow-up van mediaan 51 maanden was het ledemaat gespaard bij 88 patiënten (78%). De ziektespecifieke 10-jaarsoverleving bedroeg 53,8%. De follow-up was mediaan 76 maanden (uitersten: 7-234); aan het eind daarvan waren 56 patiënten (50%) nog in leven. Er ontstonden in totaal 83 perfusie- of resectiegerelateerde complicaties na 58 perfusiebehandelingen (50%). Het betrof 55 (66%) vroege en 28 (34%) late complicaties. Geen van de patiënten overleed aan de gevolgen van de behandeling.
Conclusie
Ledemaatperfusie is bij ver voortgeschreden, primair irresectabele wekedelensarcomen een effectieve en veilige behandeling die amputatie in veel gevallen kan voorkomen. De behandeling gaat echter gepaard met aanzienlijke morbiditeit en is belastend voor de patiënt.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties