Samenvatting
Doel
Inzicht verkrijgen in de factoren en onderliggende oorzaken die een patiëntgericht ziekenhuisontslag belemmeren vanuit het perspectief van patiënten, naasten en zorgverleners.
Opzet
Kwalitatief onderzoek.
Methode
192 individuele interviews en 26 focusgroepinterviews werden gehouden met patiënten die recentelijk waren ontslagen, met hun naasten en betrokken artsen en verpleegkundigen in de eerste en tweede lijn. In de interviews werd gevraagd naar recente ervaringen met en opvattingen over het ontslagproces. Het onderzoek werd verricht in 9 ziekenhuizen en hun eerstelijns omgeving in 5 EU-landen. Interviewtranscripten werden landelijk op inductieve wijze geanalyseerd aan de hand van de gefundeerde-theoriebenadering. De landspecifieke bevindingen werden vervolgens vergeleken en in thema’s ondergebracht.
Resultaten
Uit de analyse kwamen 4 belangrijke thema’s naar voren: (a) een standaard-ontslaggesprek ontbrak vaak als gevolg van tijdgebrek en de primaire focus van zorgverleners op het verlenen van optimale zorg; (b) patiënten werden niet structureel betrokken bij het plannen van ontslag en het organiseren van nazorg; (c) patiëntspecifieke wensen en behoeften werden onvoldoende herkend en onjuist ingeschat; en (d) externe factoren, zoals druk op het vrijmaken van bedden en wisselende diensten van zorgverleners in het ziekenhuis, belemmerden een patiëntgericht ontslag.
Conclusie
De kwaliteit van het ontslagproces, en daarmee samenhangend de kans op onnodige, kostbare heropnames, werd grotendeels beïnvloed door de mate waarin zorgverleners rekening willen en kunnen houden met patiëntspecifieke wensen en behoeften. Een standaard-ontslaggesprek waarin patiënten worden gehoord en gecontroleerd op het begrijpen van verkregen informatie kan ervoor zorgen dat patiënten beter voorbereid worden ontslagen uit het ziekenhuis.
Reacties