Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Het magere resultaat van diëten

Klinische praktijk
Mirjam Langeveld
J.H. (Hans) de Vries
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A6017
Abstract
Abstract
Sluiten
The mediocre results of dieting

  • Diets involving a reduction in caloric intake are frequently prescribed for the treatment of obesity, but their long-term efficacy is questionable.

  • We considered a calorie restricted diet successful if the weight loss was ≥ 5% after at least 3 years follow up.

  • From published data, calculating a definitive percentage of successful cases is difficult because of the way data are presented and because loss to follow-up is not corrected for in many studies.

  • Judging by the best data available, the success rate is very low. Most individuals will regain weight and sometimes even more than they lost in the first place.

  • The mechanisms driving this weight increase are a decrease in energy expenditure and an increased appetite which is mediated by factors such as leptin.

  • If the first attempt to lose weight fails, the advice to go on a diet should not be endlessly repeated; stabilizing the individual’s weight would probably be a more realistic goal.

    • Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

  • Energiebeperkte diëten worden zeer vaak voorgeschreven voor de behandeling van obesitas, maar de effectiviteit op lange termijn is onduidelijk.

  • Wij definieerden een energiebeperkt dieet als succesvol als het gewichtsverlies tenminste 5% bedroeg na 3 jaar follow up of langer.

  • Het succespercentage van energiebeperkte diëten is moeilijk vast te stellen op grond van gepubliceerde gegevens, door de manier waarop data worden gepresenteerd en doordat in veel studies niet wordt gecorrigeerd voor uitval.

  • Afgaand op de beste beschikbare gegevens is het succespercentage van diëten klein. De meeste mensen zullen weer in gewicht aankomen, soms meer dan ze in eerste instantie afgevallen zijn.

  • De toename in gewicht wordt veroorzaakt door een daling in energieverbruik en een toename in eetlust, gemediëerd door factoren als leptine.

  • Als het na een eerste dieetpoging niet lukt een lager lichaamsgewicht te bereiken of te behouden, moet het dieetadvies niet eindeloos worden herhaald. Stabilisatie van het gewicht is dan waarschijnlijk een realistischer doel.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A6017
Vakgebied
Interne vakken
Huisartsgeneeskunde
Hart en vaten
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Endocrinologie en Metabolisme, Amsterdam.

Dr. M. Langeveld, arts-assistent endocrinologie; en dr. J.H. de Vries, internist-endocrinoloog.

Contact dr. M. Langeveld (m.langeveld@amc.uva.nl)

Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 2 maart 2013

Auteur Belangenverstrengeling
Mirjam Langeveld ICMJE-formulier
J.H. (Hans) de Vries ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

marcel
van der poel

Geachte redactie,

 

in reactie op het artikel over het magere effect van dieten:

ik ben als consulent verbonden aan een behandelcentrum voor eetstoornissen. Daar heb ik geleerd dat de reflex om bij overgewicht naar een dietist te verwijzen niet zorgvuldig is. Ik ben ervan overtuigd dat mensen met overgewicht in een zeer hoog percentage een eetstoornis hebben. Zij hebben eetbuien. Dat kan jarenlang bestaan zonder dat de omgeveing dit weet en zelfs zonder dat zij het zich zelf bewust zijn. In ieder geval wordt het buiten de anamnese gelaten wanneer men bij een dietist komt.

 Die eetbuien kunnen ook subtiel zijn: dwz dan voldoet de eetstoornis niet aan de criteria die ervoor gehanteerd worden in DSM IV. Bijvoorbeeld: men is niet in staat  benzine te tanken zonder snoep/koek ed in te slaan: vervolgens wordt deze zak snoep, de 5 marsen op weg naar huis opgegeten. Of men kan een schaaltje koekjes niet met rust laten: nooit volstaat het 1 koekje/chocolaatje/snoepje te nemen.Sterker wordt dit wanneer men alleen thuis is. Ik vraag dit ook wel na wanneer kennissen/familieleden met klachten van overgewicht komen: wat gebeurt er wanneer je alleen thuis bent. Kun je een aangebroken pak koekjes met rust laten. Er is een mate van controleverlies. Hoe ernstiger de eetstoornis des te sterker.

Mijn advies is: alle artsen moeten getraind worden in het afnemen van een anamnese voor eetstoornissen. Indien er een eetstoornis wordt vastgesteld dient verwezen te worden naar een behandelcentrum. Daar wordt een normaal eetpatroon aangeleerd. Dietisten spelen hierin een ondergeschikte rol.

 

Marcel van der Poel, internist, parnassiagroep/psyQ