Samenvatting
Doel
Onderzoeken wat het percentage patiënten is bij wie de diagnose ‘hiv-infectie’ laat wordt gesteld, welke factoren gerelateerd zijn aan een verhoogd risico op een late hiv-diagnose en of er kansen zijn om de diagnose eerder te kunnen stellen.
Opzet
Retrospectieve analyse.
Methode
We includeerden alle hiv-positieve patiënten die werden behandeld in het Erasmus MC Rotterdam in de periode januari 1996-maart 2012. We verdeelden deze patiënten in 2 groepen: patiënten met een tijdige diagnose en patiënten met een late diagnose (aantal CD4+-T-cellen: 3). We namen een gestructureerd interview af bij patiënten die waren gediagnosticeerd in de periode januari 2009-maart 2012. Om mogelijke risicofactoren voor een late diagnose vast te stellen gebruikten we uni- en multivariate analysen.
Resultaten
Bij 59% van de 2256 patiënten werd de diagnose ‘hiv-infectie’ laat gesteld. Onafhankelijke patiëntkenmerken die hiermee waren geassocieerd, waren heteroseksuele transmissie (oddsratio (OR): 1,87; 95%-BI: 1,44-2,43; p 50 jaar (OR: 1,73; 95%-BI: 1,28-2,34; p
Conclusie
In de afgelopen 15 jaar presenteerde 59% van de hiv-positieve patiënten in Rotterdam zich laat. Dit waren vooral patiënten ouder dan 50 jaar en immigranten afkomstig van hiv-endemische gebieden. Het is belangrijk een late diagnose te voorkomen, aangezien dit kan leiden tot een minder goede respons op antiretrovirale combinatietherapie en een hogere mortaliteit.
Reacties