Dames en Heren,
De huisarts heeft in het laatste decennium behandelingen overgenomen van de ziekenhuisspecialist. Denk aan insulinetoediening bij diabetes mellitus en aan injecties met laagmoleculair-heparine bij diepe veneuze trombose. De behandeling van een keelontsteking was altijd al het domein van de huisarts. Als een eenzijdig peritonsillaire zwelling zichtbaar is, kan de huisarts, conform de tweede herziening van de NHG-standaard ‘Acute keelpijn’, behandelen met feneticilline en vindt er na 1 dag een controle plaats op mogelijke abcesvorming.1 Echter, meestal zal de huisarts de patiënt dezelfde dag nog doorverwijzen naar een kno-arts.
Gezien het succes van de behandeling van een patiënt met een dreigend keelabces door kno-artsen met amoxicilline-clavulaanzuur per os kan men het vroege verwijsbeleid van de huisarts ter discussie stellen. Immers, waarom zou de huisarts niet direct kunnen starten met amoxicilline-clavulaanzuur en de patiënt dagelijks zelf vervolgen? De aanleiding voor deze klinische les was de casus van patiënt…
Vochtig verband bij peritonsillair infiltraat
Onlangs las ik over de discussie omtrent het te gebruiken antibioticum bij een peritonsillair infiltraat (Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A5072).
Zelf heb ik daarvoor vele jaren de methode met een vochtig verband gebruikt.
Mits goed toegepast en gecontroleerd geeft dat ook binnen 24 (tot soms 48) uur duidelijkheid.
De zwelling neemt sterk af en blijkt dan gemiddeld na een week verdwenen, of er ontwikkeld zich een duidelijk abces, dat gedraineerd moet worden.
In bijna 30 jaar heb ik daar vrijwel nooit een antibioticum bij hoeven geven.
De resultaten waren minstens niet slechter dan die van de collega, die wel met antibiotica behandelde.
Dat het vochtige verband niet evidence based is realiseer ik mij wel, maar dat gaat voor meer behandelingen en benaderingen op.
Met vriendelijk groet,
W. Kok, gepensioneerd KNO-arts