Gezondheidsraad op het ecologische pad: een waagstuk

Opinie
Lucas Reijnders
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A3784
Abstract

Het advies ‘Richtlijnen goede voeding ecologisch belicht’ van de Gezondheidsraad gaat over voedingsaanbevelingen die zowel de gezondheid als natuur en milieu het beste dienen.1 Dat is een waagstuk. Gezondheid is de corebusiness van de Gezondheidsraad, maar voedselproductie en natuur en milieu niet.

De eerste hoofdconclusie van het Gezondheidsraadadvies is dat minder energie-inname bij een te hoog lichaamsgewicht zowel gezondheid als natuur en milieu goed dient. Dat laatste is ook van toepassing wanneer, de tweede hoofdconclusie, de doorsnee Nederlander minder vlees en zuivel consumeert en deze middelen vervangt door plantaardige producten. De derde hoofdconclusie is dat de gangbare aanbeveling ‘twee keer per week vis’ wél de gezondheid dient, maar natuur en milieu niet. Deze aanbeveling over visconsumptie verdient volgens de Gezondheidsraad heroverweging.

Deze hoofdconclusies zijn juist, gezien het beschikbare wetenschappelijk onderzoek.

Externe kosten en goede praktijken

Om een gezond eetgedrag van Nederlanders natuur- en milieuvriendelijker te maken, wordt in het…

Auteursinformatie

Universiteit van Amsterdam, Amsterdam, en Open Universiteit Nederland.

Contact Prof.dr. L. Reijnders, biochemicus, em. hoogleraar milieukunde (L.Reijnders@uva.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 22 juni 2011

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Lucas Reijnders bespreekt in het NTvG van 9 juli het advies 'Richtlijnen goede voeding ecologisch belicht' van de Gezondheidsraad, Hij is het eens met de conclusie, dat het eten van minder vlees en zuivel zowel goed is voor de gezondheid als voor het milieu.

Wat mij als huisarts opvalt, is dat deze kennis nog niet aanwezig lijkt te zijn bij diëtisten en ook niet bij een aantal artsen. Tijdens mijn geneeskundestudie leerde ik nog begin jaren 80, dat ieder mens dagelijks per kilogram lichaamsgewicht zeker 1 gram eiwit zou moeten eten. Vlees was hierbij belangrijk en zuivel hoorde daar zeker bij. Later kreeg ik via nascholingen over osteoporose te horen, dat de zuivelconsumptie nog meer gestimuleerd zou moeten worden. Toen ik op zo'n nascholing aan de presenterende internist vroeg, hoe het dan kwam, dat driekwart van de wereldbevolking op volwassen leeftijd geen zuivel gebruikt, dat in weinig zuivel gebruikende landen osteoporose juist minder voorkomt dan hier en waar die mensen dan hun Calcium uit halen, was zijn antwoord op deze vragen dat hij dat niet wist. Patënten die bij cardiologen zijn geweest, komen allemaal (ook die zonder coronairlijden) terug met dure cholesterolverlagers terwijl er niets is gevraagd of gezegd over voeding.

Als iemand met een verhoogd cholesterol en/of met overgewicht bij een (of nogal eens meerdere) diëtisten is geweest, blijkt als dit in mijn spreekkamer besproken wordt vrijwel altijd, dat noch het cholesterol noch het gewicht daardoor zijn gedaald. Bij doornemen van het voedingspatroon valt mij steeds op, dat mensen wel allerlei adviezen hebben gekregen, maar dat het vleesgebruik eigenlijk nooit is besproken (CBS: vleesconsumptie in Nederland in 2009 gemiddeld 118 gram per persoon per dag: aangezien hier ook vegetariërs en babies bij zitten eet de vleeseter dus duidelijk meer dan 118 gram). Door diëtisten wordt bij vrijwel iedereen zelfs nog meer zuivelgebruik gepropageerd: volgens hen zou ongeveer iedereen te weinig zuivel gebruiken. Als mensen hierna mijn adviezen op gaan volgen (waaronder als belangrijksten maximaal 70 gram vlees en  1 zuivel per dag), dalen tot tevredenheid van deze patiënten cholesterol en gewicht wel en ze voelen zich beter. Ik heb het als huisarts veel te druk, maar actief verwijzen naar diëtisten doe ik niet meer: dat werkt niet en patiënten worden er moedeloos van. Ik hoop dat de adviezen van de Gezondheidsraad ook door diëtisten gelezen worden.

 

Cis Keizer, huisarts